نتایج مطالعه جدیدی نشان می دهد ویژگی های جمعیتی و تاریخچه زندگی، آسیب پذیری گونه ها دربرابر انقراض را توضیح می دهد.
در همین حین، نتایج نشان داد پرندگانی که بیشتر تولیدمثل می کنند و سریع تر رشد می کنند، نسبت به انقراض آسیب پذیرتر هستند که تا حدودی غیرمنتظره بود، چراکه ممکن است فکر کنید تولید فرزندان زیاد شانس بقای گونه را افزایش می دهد. درمقابل، مطالعات دیگر نشان داده اند پرندگانی که تخم های کمتری می گذارند، با خطر انقراض بیشتری رو به رو هستند. این تفاوت ها ممکن است منعکس کننده روش های متفاوت اندازه گیری تولیدمثل باشد.
طبق نتایج مطالعه ی جدید، گیاهان علفی چندساله ساقه نرم (گیاهانی که قبل از زمستان از بین می روند و در بهار و تابستان شکوفا می شوند)، درصورتی که زودتر بالغ شوند و در جوانی نرخ بقای بالایی داشته باشند، بیشتر احتمال دارد از بین بروند. اگرچه، الگوی واضحی برای درختان چوبی درمعرض خطر دیده نشد. هرناندز یانز و همکارانش می نویسند: «جنگل زدایی به منظور کشت محصولات کشاورزی و شهرنشینی بین گونه های درختی تمایزی قایل نمی شود و همه گونه ها را از بین می برد.»
همین حالا به جامعه حامیان حیوانات و طبیعت «مای ملو» بپیوندید و ما را در این مسیر زیبا همراهی کنید. برای شروع اینجا کلیک کنید.
این یافته ها، به نتایج مطالعه اخیر دیگری می افزاید که نشان می داد گونه هایی که بالای زنجیره غذایی قرار دارند، جمعیت های پراکنده ای دارند یا محدوده های جغرافیایی کوچکی دارند، آسیب پذیرتر هستند.
اما این نوع مطالعات اغلب توسط فهرست قرمز IUCN محدود می شود. این فهرست فقط بخشی از گونه های درمعرض انقراض را در برمی گیرد و بیشتر به سمت پرندگان و پستانداران انحراف دارد. به عنوان مثال، دوزیستان از آسیب پذیرترین گونه ها هستند، به طوری که یک سوم از همه گونه های شناخته شده دوزیستان با خطر انقراض رو به رو هستند. این درحالی است که هزاران گونه هنوز توسط IUCN ارزیابی نشده اند یا داده های کافی برای انجام چنین ارزیابی هایی وجود ندارد.
علاوه بر این، حشرات یا بی مهرگان دیگری وجود دارند که به گرده افشانی گیاهان، پراکنش بذرها و چرخه مواد مغذی در اکوسیستم ها کمک می کنند. همچنین، گونه های بی شمار دیگری نیز وجود دارند که هنوز کشف نشده اند. تمام این گونه ها با سرعت بالایی درحال انقراض هستند. الیزابت بوآکس و دیوید ردینگ، بوم شناسان حفاظت در مقاله ای در سال 2018 می نویسند: «بیشتر این انقراض ها ثبت نشده اند، بنابراین، حتی نمی دانیم چه گونه هایی را از دست می دهیم.»
براین اساس، می توان گفت با وجود تلاش دانشمندان، احتمالاً میزان کاهش تنوع زیستی و خطر انقراض را کمتر از حد برآورد می کنیم. نزدیک به 350 گونه گیاه علفی تجزیه شده در مطالعه حاضر فاقد وضعیت IUCN هستند.
هرناندز یانز و همکارانش امیدوار هستند درک بهتر این مسیله که چه ویژگی هایی گیاهان و جانوران را درمعرض خطر نابودی قرار می دهد، به تلاش ها برای حفاظت کمک خواهد کرد. این یافته ها می توانند برای ارزیابی این موضوع که کدام گونه ها بیشتر یا کمتر دربرابر انقراض آسیب پذیر هستند، به ویژه زمانی که داده های کافی وجود ندارد، مورد استفاده قرار گیرد.
این پژوهش در مجله ی PLOS One منتشر شد.
مترجم: مریم صفدری
خیر ولی ردیفی از زائده های دندان مانند در اطراف دهانشان دارند