کرگدن ها زمانی در بسیاری از نقاط اروپا، آسیا و آفریقا وجود داشتند. نقاشی های غارهای بازمانده از زمان اروپاییان اولیه نشان می دهد که این حیوانات برای اجداد ما شناخته شده بودند. در آغاز قرن بیستم ، 500,000 کرگدن در آفریقا و آسیا وجود داشت که تا سال 1970 تعداد آن ها به 70 هزار نفر کاهش یافت و امروزه حدود 27 هزار کرگدن در طبیعت باقی مانده است.
تحقیقی در موردی تاثیر سر و ته کردن کرگدن ها روی سلامتی این حیوانات که توسط تیمی به سرپرستی رابین رادکلیف از دانشگاه کرنل در نامیبیا صورت گرفته و برنده جایزه ایگ نوبل در بخش حمل و نقل شده را کسب کرده است. در این تحقیق 12 کرگدن را هر کدام به مدت ده دقیقه سر و ته کردند تا تاثیر حمل و نقل کرگدن ها به این شکل با هلی کوپتر روی سلامتی این حیوانات را بررسی کنند. حمل و نقل کرگدن ها با هلی کوپتر بین زیستگاه های طبیعی برای ایجاد تنوع ژنتیک در تولید مثل، فعالیتی معمول برای حفاظت از این گونه در خطر انقراض است. اما به گفته رابین رادکلیف، دامپزشک حیات وحش از دانشگاه کرنل، تاکنون هیچ کس تاثیر این وضعیت روی دستگاه قلبی و تنفسی کرگدن ها را بررسی نکرده بود. برای همین تیم تحقیقاتی به سرپرستی رادکلیف با همکاری وزارت محیط زیست نامیبیا، 12 کرگدن را که بیهوش شده بودند هر کدام به مدت ده دقیقه از یک جرثقیل آویزان کردند و علایم حیاتی شان را طی این مدت ثبت کردند. به گفته دکتر رادکلیف، آن ها متوجه شدند عملکرد دستگاه قلبی و تنفسی کرگدن ها هنگام حمل و نقل به این شیوه سر و ته، حتی از شیوه حمل و نقل معمول به شیوه خوابیده به پهلو هم برای سلامتی کرگدن ها کم خطر تر است.
منبع: بخشی از این نوشتار از بی بی سی فارسی اقتباس شده است [لینک]
بینی