حیوان آزاری، ظلم، بی توجهی یا بی رحمی نسبت به حیوانات، تحمیل هرگونه رنج و آسیب به هر حیوانی توسط انسان است. به عبارت دیگر آزار حیوانات به خاطر دست یابی به یک نوع خوشی، تفریح یا سرگرمی می باشد. حیوان آزاری مدل های مختلفی دارد که از مشمیزکننده ترین نوع آن می توان به رابطه جنسی با حیوانات (Zoophilia) اشاره کرد! اصولاً تجاوز جنسی به انسان در نوع خود کاری کثیف، غیراخلاقی و غیرانسانی محسوب می شود، حال چه رسد به اینکه حیوانی بی دفاع را مورد آزار جنسی قرار داد.
رویکردهای واگرایانه ای نسبت به قوانین مربوط به ظلم به حیوانات در حوزه های قضایی مختلف در سراسر جهان اتفاق می افتد. به عنوان مثال برخی قوانین بر روش های کشتن حیوانات برای غذا، لباس یا سایر محصولات متمرکز است و برخی دیگر بر نگهداری از حیوانات برای سرگرمی، آموزش، تحقیق یا حیوانات خانگی متمرکز می باشند. در ادامه با مجمع فعالان زیست محیطی کشور (انجمن حمایت از حیوانات و محیط زیست) همراه باشید تا برخی از اشکال حیوان آزاری و راهکارهای جلوگیری از ظلم به حیوانات آشنا شوید. اگر شاهد حیوان آزای بودید و نمی دانستید که چه کار باید بکنید یا کجا باید گزارش دهید ما به 8 سوال متداول درباره مقابله با آزار حیوانات پاسخ داده ایم.
در طول تاریخ برخی از افراد مانند لیوناردو داوینچی که یک بار پرنده ای محبوس در قفس را خریداری کرد تا آن را آزاد کند، نگران آزار حیوانات بودند. او در دفترچه های یادداشت خود با خشم درباره این واقعیت سخن گفته که انسان ها از سلطه خود برای کشتار استفاده می کنند.
به گفته نیگل واربرتون، فیلسوف معاصر در اکثر دوره های تاریخی بشر، این دیدگاه غالب وجود داشته است که حیوانات برای این هستند که انسان ها هر طور که می خواهند با آنها رفتار کنند.
همین حالا به جامعه حامیان حیوانات و طبیعت «مای ملو» بپیوندید و ما را در این مسیر زیبا همراهی کنید. برای شروع اینجا کلیک کنید.
رنه دکارت معتقد بود که موجودات غیر انسانی، موجوداتی اتوماتیک یعنی ماشین های پیچیده و بدون روح، ذهن و منطق می باشند. در دوگانه گرایی دکارتی، آگاهی در بین همه موجودات منحصر به انسان می باشد. با این حال تجزیه و تحلیل دقیق نشان می دهد که بسیاری از ویژگی های انسانی مانند استفاده از نشانه های پیچیده، استفاده از ابزار و خودآگاهی در برخی از حیوانات نیز یافت می شود.
چارلز داروین با ارایه نظریه تکامل، انقلابی در نوع نگاه انسان به رابطه خود با سایر گونه ها ایجاد کرد. داروین معتقد بود که نه تنها انسان ها با سایر حیوانات خویشاوندی مستقیم دارند بلکه حیوانات نیز دارای زندگی اجتماعی، ذهنی و اخلاقی می باشند. او بعدها در کتاب هبوط انسان (1871) نوشت که هیچ تفاوتی اساسی بین انسان و پستانداران عالی در توانایی های ذهنی آنها وجود ندارد.
فلاسفه و روشنفکران مدرن مانند پیتر سینگر و تام ریگان می گویند که توانایی حیوانات در احساس درد مانند انسان باعث می شود که رفاه آنها به همان اندازه مورد توجه قرار گیرد. جرمی بنتام، بنیانگذار فایده گرایی در کتاب مقدمه ای بر اصول اخلاقیات و قانونگذاری (1789) نوشته است: مساله این نیست که آیا حیوانات می توانند استدلال کنند و یا نمی توانند صحبت کنند بلکه مساله این است که آیا آنها رنج می کشند؟
این استدلال ها برخی را بر آن داشته است که بگویند رفاه حیوانات باید مستقیماً به کارکرد رفاه اجتماعی آنها بپردازند نه فقط به طور غیرمستقیم و طریق تاثیر آن بر رفاه انسان. اکنون بسیاری از کشورها حساسیت حیوانات و آزار حیوانات را رسماً به رسمیت شناخته اند و در پاسخ به این گونه رفتارها، قانون ضد خشونت و حیوان آزاری را تصویب کرده اند.
ظلم به حیوانات را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد: فعال(active) و منفعل (passive). ظلم منفعل با موارد غفلت مشخص می شود که در آن ظلم به جای خود عمل، فقدان عمل است. بسیاری از اوقات ظلم منفعل، تصادفی و ناشی از جهل است و از روی ناآگاهی رخ می دهد. در این گونه موارد ممکن است سعی شود صاحب حیوان آموزش داده شود، سپس دوباره وضعیت و نحوه رفتار با حیوان بازبینی شود. در موارد شدیدتر ممکن است نیاز باشد که حیوان برای مراقبت های بیشتر از او گرفته شود. و اما نمونه هایی از آزار فعال یا آگاهانه:
1- مرغداری ها و دامداری های صنعتی
حیوانات پرورشی صنعتی به طور کلی در تاسیسات بزرگ و صنعتی به نام مزارع صنعتی پرورش می یابند. این مزارع هزاران حیوان را با تراکم بالا در خود جای می دهند. ماهیت صنعتی این تاسیسات به این معنی است که بسیاری از اقدامات انجام شده در آنها بر رفاه حیوانات تاثیر می گذارد و می تواند ظلم به حساب آید. تعداد حیواناتی که شکار می شوند، به عنوان همراه نگهداری می شوند، در آزمایشگاه ها مورد سوء استفاده قرار می گیرند، به خاطر پوست پرورش می یابند، مسابقه می دهند و در باغ وحش ها و سیرک ها مورد سوء استفاده قرار می گیرند در مقایسه با حیوانات نگه داری شده در دامداری ها و مرغداری های صنعتی بسیار ناچیز می باشند.
گاوداری صنعتی
مرغ ها، گاوها، خوک ها و سایر حیوانات مزرعه از جمله حیوانات پرشماری هستند که مورد ظلم و بی رحمی قرار می گیرند. از جمله آزار حیوانات در این مراکز می توان به چرخ کردن زنده زنده جوجه های تازه متولد شده نر، دادن استروییدها به مرغ ها برای رشد سریع و رشد ناکافی استخوان ها، قلب و ریه آنها به این دلیل، اخته کردن و قطع دم و دندان بچه خوک ها، نگهداری گوساله ها در محفظه های تنگ برای کاهش رشد عضلات و کم رنگ تر شدن گوشت که ترجیحی برخی از مصرف کنندگان می باشند، داغ گذاری، جدا کردن گوساله دو سه روزه از گاو مادر و… اشاره کرد.
مصرف بیش از حد گوشت در سراسر جهان یکی از عواملی است که به وضعیت اسفبار حیوانات مزرعه منجر می شود. بسیاری از ظلم و ستم و آزاری که به این حیوانات در این صنعت تحمیل می شود، افشا شده اند و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف کنندگان با آگاهی در مورد نحوه فرآیند تولید گوشت و سوءاستفاده از این حیوانات، نگرش خود را تغییر داده و به گیاهخواری روی آورده اند.
نمونه هایی از انواع آزار حیوانات در مزارع صنعتی
2- صنعت خز و پوست
راکون، راسو، روباه، چین چیلا، سگ، گربه، خرگوش و سمور حیواناتی هستند که در مزارع پرورش پوست پرورش داده می شوند. در این مراکز،حیوانات را یا با شوک الکتریکی و یا بر اثر خفگی با استفاده از گاز کشنده می کُشند و بعد پوست آنها را می کَنَند. برخی دیگر از این حیوانات مثل بچه فوک ها را با زدن ضربات محکم بر سر آنها جلوی چشم مادرانشان می کُشند. برای هلاک کردن حیوانات کوچکی همانند چین چیلا بیشتر اوقات برای قطع کردن نخاع آنها، گردنشان را می شکنند. در اکثر پرورشگاه های خز جهان پوست حیوانات را به صورت زنده زنده می کَنند. در این مراکز ابتدا با استفاده از شوک الکتریکی قدرت حرکت را از حیوان می گیرند و سپس هنگامی که حیوان به هوش است، در عین ناباوری پوستش را می کَنند. متاسفانه یک سری از حیوانات تا چند لحظه بعد از کنده شدن پوست شان هنوز هوشیار هستند!
برخی مراکز در ایران از جمله مراکزی در شهرهای قم، قشم، چابهار و… وجود دارند که تمساح ها را پرورش داده و به صورت زنده به دیگر کشورهای جهان صادر می کنند تا پوست شان به طور وحشتناک کَنده شود.
کندن پرهای غاز
نمونه ای دیگر از آزار حیوانات در مزارع پرورش غاز اتفاق می افتد. در این مزارع، کارگران غازها را به زور در وسط دو پای خود می نشانند سپس با بی رحمی تمام پرهایشان را می کَنند. بیچاره غازها در طول پروسه پرکنی پوستشان کنده شده و زخم می شود و باید حین انجام این کار درد فوق العاده شدیدی را تحمل کنند. در حین پرکنی ممکن است گلوی آنان به صورت دردآوری بریده شود. زخم های بزرگ با نخ و سوزن و بدون بی حسی توسط کارگران دوخته می شوند. همه این کارها زنده زنده انجام می شود. باید بدانید که خونریزی های شدید گاهی به مرگ این پرنده های زیبا می انجامد و چون پر غاز از گوشت آن ارزشمند تر است، به این خونریزی ها توجهی نمی شود.
3- تلویزیون و فیلم سازی
مدت هاست که ظلم به حیوانات در هنر فیلم سازی مطرح بوده است حتی برخی از فیلم های هالیوودی با بودجه کلان به دلیل رفتار آزارنده و گاه کشنده با حیوانات در هنگام تولید مورد انتقاد قرار می گرفتند.
علاوه بر این سایر سازمان های حمایت از حیوانات در سراسر جهان نیز بر استفاده از حیوانات در فیلم و تلویزیون انتقاد کرده اند. یکی از بدنام ترین نمونه های آزار حیوانات در فیلم Heaven’s Gate (دروازه بهشت) تولید سال 1980 مایکل سیمینو بود که در آن حیوانات زیادی در حین تولید فیلم مورد وحشیگری و ظلم و ستم قرار گرفتند و حتی کشته شدند. گفته می شود که در حین فیلمبرداری یک سکانس جنگی، اسبی با دینامیت منفجر می شود.
4- سیرک ها، دلفیناریوم ها و باغ وحش ها
استفاده از حیوانات در سیرک از آنجا که گروه های حامی حیوانات مواردی از آزار حیوانات را هنگام آموزش اجرای حیوانات ثبت کرده اند، بحث برانگیز بوده است. سوءاستفاده از حیوانات در سیرک ها مانند نگهداری آنها در محفظه های کوچک، عدم مراقبت های دامپزشکی، روش های ظالمانه آموزش و عدم نظارت توسط نهادهای نظارتی ثبت شده است. مربیان حیوانات استدلال می کنند که برخی انتقادها از جمله این که مربی قصد آسیب رساندن به آنها را دارد، زندانی کردن بی رحمانه و آسیب ناشی از استفاده از شلاق، زنجیر یا وسایل آموزشی بر اساس واقعیت نیست.
سیرک حیوانات
دلفیناریوم یا پارک دلفین ها یکی از بروزترین و رایج ترین انواع سرگرمی های خودخواهانه بشر است که با اسارت و نمایش انواع دلفین ها و چندین پستاندار دریایی دیگر در جهان رو به گسترش است. دلفین ها مجبور به جدایی از خانواده و زیستگاه طبیعی خود شده و برای کاهش اضطراب ناشی از این جدایی مدام داروهای ضد اسید معده به خورد آنها داده می شود. این جدایی و همچنین اسیر کردن و مجبور کردن آنها به اجرای نمایش برای سرگرمی انسان ها، نوعی حیوان آزاری و ناقض حقوق حیوانات است. این حیوانات برای یادگیری نمایش هایی که قرار است برای انسان ها به اجرا بگذارند تحت فشار جسمی، تغذیه ای و روحی شدیدی قرار می گیرند.
آزادی حیوانات در بستر طبیعت تنها چیزی است که حتی در مرکز آن کشورهای پیشرفته که اسارتگاهی به نام باغ وحش دارند به آن توجه نمی شود. باغ وحش حیوانات در خیلی از کشورها فقط برای سرگرمی و خنداندن انسان ها ایجاد شده و خیلی از مردم فقط برای سرگرمی و عکس سلفی گرفتن با حیوانات به باغ وحش می روند. آزار حیوانات فقط مناسب نبودن مکان نگهداری و خوب نبودن غذای آنها نیست. حیوانات بیچاره در طول روز مجبور به جابجایی می شوند تا خیلی از افراد عاشق عکس از آنها برای سوژه عکاسی شان استفاده کنند و…
5- گاوبازی، جنگ خرس، جنگ خروس و…
از گاوبازی به عنوان یک ورزش بی رحمانه یا وحشیانه یاد می شود که در آن گاو نر دچار استرس شدید و مرگ آهسته و عذاب آور می شود. در مسابقه گاوبازی به تماشاگران هشدار داده می شود که گاوبازی جای افراد نازک نارنجی نیست و به آنها گفته می شود که خودشان را برای دیدن خون و خونریزی آماده کنند. گاهی اوقات قبل از مسابقه گاو بیچاره مجبور است با اسبی که دوپینگ شده نبرد کند، توسط عضو تیم کمکی گاوباز در دارت های خاردار راه برود و…. این روش ها بخشی طبیعی از گاوبازی است و مرگ فوری به ندرت اتفاق می افتد. خروس بازی، سگ بازی و جنگ خرس با سگ های وحشی هم باعث آزار شدید این حیوانات می شوند.
گاوبازی
در روستاهای پاکستان و برخی نقاط ایران (طبق گزارشات ارایه شده به مجمع ولی هیچ مستنداتی از این موضوع در دست نداریم)، جمعیت زیادی برای تماشای نبرد خرس ها با سگ های آموزش دیده جمع می شوند. خرس ها پس از دستگیری و تحمل درد و رنج زیاد قبل از جنگ وارد مبارزه با سگ های وحشی می شوند. البته بهتر است بدانید با دندان های نیشی که شکسته شده، پوزه هایی که سوراخ شده و حلقه های بینی و چنگال هایی که اغلب برداشته می شوند. خرس ها آسیب های وحشتناکی می بینند و بندرت تا هشت سالگی زنده می مانند. وقتی یک خرس می میرد، چرخه دوباره شروع می شود و خرس های وحشی جوان بیشتری مجبور به اسارت و عذاب می شوند
6- جشنواره ها و آیین های فرهنگی
Toro Jubilo یا Toro embolado (هیچ معادل فارسی برای این اصطلاح نتوانستیم پیدا کنیم) در سوریای اسپانیا جشنواره ای برگزار می شود که با آزار حیوانات همراه است. در طول این جشنواره، توپ های قیراندود شده به شاخ های گاو وصل می شوند و آتش زده می شوند. گاوهای نر سپس با این شاخ های شعله ور در خیابان ها رها می شوند و نمی توانند کاری کنند جز اینکه از درد دور خودشان بچرخند و اغلب در تلاش برای خاموش کردن آتش، خودشان را به در و دیوار می زنند. این توپ های آتشین می توانند ساعت ها بسوزند و شاخ ها، بدن و چشم های گاو را بسوزانند.
جشنواره برگزار شده در اسپانیا
بیرحمی با حیوانات برای پیشگویی در فرهنگ های باستان نیز دیده می شود و برخی از آیین های مدرن مانند Santeria به خاطر قربانی کردن حیوانات برای شفابخشی و سایر مراسم عبادی معروف می باشند. Taghairm نوعی آیین عبادی است که توسط اسکاتلندی های باستان برای احضار شیاطین انجام می شد. همچنین چندین سال است که قربانی کردن میلیونی حیوانات در عید قربان نیز توسط حامیان حیوانات سراسر جهان محکوم می شود.
7- آزمایش حیوانات
شاید وقتی کلمه آزمایش حیوانات به گوشمان می خورد تنها تصویری که به ذهن خطور می کند، این باشد که چند پزشک به خاطر یافتن روش های درمان انسانی، آمپولی به چند موش تزریق می کنند. بهتر است بدانید که این تمام واقعیت نیست. در واقعیت این آزمایشات آزمایش روی صدها میلیون حیوان بی گناهی است که هر ساله در بدترین وضعیت ممکن به دنیا می آیند، زنده گیری می شوند، به بدترین صورت آزار و شکنجه می شوند و بدترین مرگ ممکن را تجربه می کنند.انجام آزمایشات غیرضروری بر روی حیواناتی که باعث درد و پریشانی قابل توجهی برای آنها می شود، می تواند نوعی آزار حیوانات تلقی شود. مثلاً به خاطر نشان دادن آثار کاهش اکسیژن در مدارس به طور معمول پرندگان را با قرار دادن آنها زیر یک پوشش شیشه ای خفه می کنند. به دلیل تغییر در استانداردهای اخلاقی، امروزه این نوع ظلم نسبت به گذشته کمتر دیده می شود.
حقایقی حیرت آور از آزار حیوانات
تعداد تکان دهنده ای از موارد بی رحمی و آزار حیوانات که هر روز گزارش می شود، فقط قطره ای از دریا می باشد چون اکثر موارد هرگز گزارش نمی شوند. برخلاف جرایم خشن علیه مردم، موارد سوءاستفاده از حیوانات توسط دولت ها پیگیری نمی شود بنابراین محاسبه میزان آنها دشوار است. با این حال ما می توانیم از اطلاعات موجود استفاده کنیم و سعی نماییم تا موارد سوء استفاده از حیوانات را درک و تا حد امکان از آنها جلوگیری کنیم. ظلم و بی توجهی از تمام مرزهای اجتماعی و اقتصادی عبور می کند و گزارشات رسانه ای حاکی از آن است که حیوان آزاری در مناطق روستایی و شهری معمول است.
حیواناتی که بیشتر اوقات سوء استفاده از آنها گزارش می شود سگ، گربه، اسب و دام هستند. تحقیقات پنهانی نشان داد که حیوان آزاری در دامداری های صنعتی به وفور یافت می شود. اما به دلیل حمایت های ضعیفی که از دام ها می شود، فقط تکان دهنده ترین موارد گزارش می شود و تعداد کمی از آنها مورد پیگرد قانونی قرار می گیرند. جنگ سگ، جنگ خروس و سایر انواع آزار حیوانات با سایر جنایات همراه است و به دلیل فساد عمومی در بسیاری از مناطق ادامه دارد.
داده های مربوط به خشونت خانگی و موارد سوء استفاده از کودکان نشان می دهد که تعداد قابل توجهی از حیوانات توسط کسانی که با کودک یا همسر خود بدرفتاری می کردند، مورد اذیت و آزار قرا گرفته اند.
مثال هایی از آزار حیوانات در ایران که رسانه ای شده اند
1- حیوان آزاری چیست؟
آزار حیوانات عبارت است از آسیب رساندن، زخمی کردن یا کشتن حیوان با بی تفاوتی و قساوت قلبی. این بی رحمی می تواند عمدی باشد مانند لگد زدن، سوزاندن، چاقو زدن، ضرب و شتم یا تیراندازی یا می تواند شامل بی توجهی باشد مانند محروم کردن حیوان از آب، پناهگاه، غذا و درمان های پزشکی لازم. جنگ حیوانات که در آن حیوانات برای تفریح و سرگرمی و حتی شرط بندی و قمار نوع انسان، در درگیری های خشونت آمیز با خطر آسیب دیدگی شدید یا مرگ، آموزش می بینند یا مجبور می شوند به یکدیگر حمله کنند نوع دیگری از آزار حیوانات محسوب می شود.
2- اگر به ظلم به حیوانات مشکوک هستم اما هیچ اثبات یا دلیلی برای گفته خودم ندارم آیا باید گزارش دهم؟
بلی. ظلم به حیوانات در هر کشوری خلاف قانون است و برخی از اعمال حیوان آزاری نیز جرم محسوب می شود. مهم است که یک جرم مشکوک اعم از حیوان آزاری، کودک آزاری یا هر عمل غیرقانونی دیگر را گزارش دهید. اگر نمی توانید ادعای خودتان را ثابت کنید، نگران نباشید. وظیفه سازمان های مربوطه بررسی فعالیت های مشکوک است. گزارش شما حتی اگر کامل هم نباشد، شواهد مفیدی است که به آنها کمک می کند حقایق و نیاز به اقدامات بعدی را تعیین کنند.
3- برای گزارش حیوان آزاری با چه کسی باید تماس بگیرم؟
از آنجا که حیوان آزاری یک جرم است، توصیه می کنیم ابتدا هرگونه سوء استفاده مشکوک را به پلیس محلی گزارش دهید. اگر گمان می کنید آزار انجام شده است یا به زودی اتفاق خواهد افتاد و احساس می کنید اقدامات اضطراری برای جلوگیری از صدمه جدی یا مرگ یک حیوان ضروری است با مرکز فوریت های پلیس 110 تماس بگیرید.
علاوه بر سازمان های قانونی مربوطه، توصیه می شود که با مجمع فعالان زیست محیطی کشور که بزرگترین شبکه زیست محیطی و حمایت از حیوانات ایران می باشد، تماس بگیرید. این سازمان در اسرع وقت به آنها رسیدگی می کند اما در شرایط اضطراری ابتدا با مرکز فوریت های پلیس 110 تماس بگیرید.
4- آیا می توانم به صورت ناشناس گزارشی تهیه کنم؟
ممکن است ناشناس باقی بمانید. با این حال اگر نام خود را بیاورید و در صورت لزوم شهادت دهید، احتمالاً نتیجه موفقیت آمیز خواهد بود.
5- پلیس چه نوع اطلاعاتی را می خواهد؟
تا جایی که می توانید در مورد مکان، زمان، توصیف مرتکبین، تعداد دفعات حادثه و انواع حیوانات درگیر جزییات بیشتری ارایه دهید. آنچه را مشاهده می کنید یادداشت کنید. اگر گرفتن عکس یا فیلم خطری جانی برای شما ندارد، از نوع آزار حیوان عکس یا فیلم بگیرید چه در زمان وقوع آن چه بعد از ارتکاب آن. در صورت وجود، نام و اطلاعات تماس شاهدان دیگر را نیز ذکر کنید.
6- بعد از گزارش، چه نوع پیگیری لازم است؟
اطلاعاتی را که به پلیس داده اید، همچنین تاریخ ارایه آن و افسری را که با او صحبت کرده اید، ثبت کنید. پس از مدت زمانی دوباره پیگیری کنید.
7- اگر تماس بگیرم و پلیس پاسخ ندهد چه کنم؟
اگر به پاسخ رضایت بخشی نرسیدید، دوباره تماس بگیرید. بفهمید که ناظر کیست و سعی کنید با آن شخص صحبت کنید. سوابق هر تماس مثل تاریخ، زمان و فرد پاسخگو را ثبت کنید. اگر اقدامی صورت نگرفت با دادستانی محل تماس بگیرید و نگرانی های خود را گزارش دهید. اگر از سازمان های مربوطه جواب قانع کننده ای دریافت نکردید ممکن است بخواهید برای ثبت شکایت با دفتر شهردار یا رییس پلیس یا برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات با یک گزارشگر محلی یا سایر رسانه های محلی تماس بگیرید یا از شبکه های اجتماعی استفاده کنید.
8- آیا اگر در نزدیکی محل آزار حیوانات قرار دارم آیا می توانم جلوی آسیب رساندن به حیوان را بگیرم؟
اگر فرد بالغ هستید و احساس امنیت و مهارت در رسیدگی به شرایط را دارید، نزدیک شدن به شخصی که ممکن است به حیوانی آسیب برساند یا در معرض آسیب رساندن به حیوان باشد می تواند سریعترین و موثرترین نوع مداخله باشد. با این حال اگر احتمال هرگونه برخورد یا آسیبی را می دهید به هیچ وجه به آن فرد یا افراد نزدیک نشوید، با سازمان های مربوطه تماس بگیرید و سعی کنید تا آنجا که می توانید مدارک و مستندات قابل ارایه جمع آوری کنید.
1- ابتدا باید دولت، مسیولین و سازمان های مربوطه دست به کار شوند و با تصویب قوانین و صد البته اجرای درست آنها با کله گنده هایی که دست نوع بشر برای مبارزه با آنها کوتاه است اقدام نمایند. خیلی از آزار حیوانات در پشت درهای بسته گاوداری ها و… اتفاق می افتد و تنها اعمال قوانین و اجرای درست آنها می تواند کمی از آنها را کاهش دهد.
2- اگر صاحب یک حیوان خانگی هستید، لطفاً مسیولیت پذیر باشید. نیازهای حیوان خانگی خود را بشناسید و آنها را برآورده کنید. فقط خودتان را درگیر نیازهای اساسی مثل آب و غذا نکنید. به حیوان خانگی خود تجربیات مثبتی بدهید که واقعاً رفاه او را افزایش می دهد.
3- نمونه ای از مهربانی با سایر حیوانات خانگی باشید. حیوانات خانگی را که رها شده اند زیر پر و بال خود بگیرید و به آنها کمک کنید. متاسفانه بسیاری از حیوانات خانگی به دلایل مختلف در خیابان ها یا پناهگاه ها رها می شوند. حتی اگر قصد نگهداری از یک حیوان خانگی را ندارید به این پناهگاه ها مراجعه کرده و سعی کنید به این پناهگاه ها کمک کنید.
4- در صورت مشاهده حیوان آزاری، بدرفتاری یا بی توجهی مداخله کنید. برای جلوگیری از بدرفتاری با حیوان، هر کاری که می توانید انجام دهید. با این حال منطقی باشید و خود را در معرض خطر قرار ندهید. در صورت لزوم از شاهدان دیگر کمک بگیرید.
5- در صورت مشاهده هر نوع سوء استفاده، بی توجهی یا آزار حیوانات آن را به پلیس یا سایر مقامات گزارش دهید. برای جلوگیری از ظلم بیشتر سریعاً اقدام کنید.
6- به فرزندان خود بیاموزید که نسبت به حیوانات احترام بگذارند و با آنها مهربان باشند. به کودکان نشان دهید چگونه با عشق و توجه به حیوانات رفتار کنند. به آنها کمک کنید تا بزرگ شوند و به نسل بعدی طرفداران حیوانات تبدیل شوند.
7- اعمال قوانین سختگیرانه تر و اجرای کانل و درست آنها را برای حمایت از حیوانات از دولت و مسیولین درخواست کنید. قوانین قوی تر برای حمایت از حیوانات و مجازات های شدیدتر منجر به موارد بی رحمی کمتری می شود.
8- حیوان نیازمند را پناه دهید. شما می توانید دست کمکی باشید که یک حیوان به آن نیاز دارد. حیوانی که با آن بدرفتاری شده گاهی بلافاصله به حمایت نیاز دارد. با بیرون آوردن یک حیوان از یک وضعیت خطرناک می توانید تفاوت واقعی ایجاد کنید.
9– در نظر بگیرید که بی توجهی به حیوانات می تواند ارتباط تنگاتنگی با خشونت خانگی داشته باشد. آزار حیوانات و آزار خانگی اغلب ارتباط تنگاتنگی دارند. با گزارش سوءظن خود، ممکن است هم به حیوان نیازمند و هم به خانواده مربوطه کمک کنید.
10-به افراد اطراف خود در مورد موضوع آموزش دهید. به افراد کمک کنید تا درک کنند که آنها می توانند در شرایطی که حیوانات مورد غفلت و حتی آزار و اذیت قرار می گیرند، مداخله کنند. حیوانات حق دارند بدون ترس و درد زندگی کنند و ما در صورت رعایت نشدن حقوق آنها وظیفه داریم وارد عمل شویم.
11- گیاهخوار شوید.
12- با اطلاع رسانی مناسب، مردم را از پشت پرده این جنایات آگاه کنید و به هر نحو ممکن مخالفت خود را با آنان اعلام کنید.
13- تا تقاضا باشد عرضه هم وجود خواهد داشت. به عنوان مصرف کننده، محصولات حیوانی اعم از گوشت، لباس و وسایل چرمی و خزدار و… را نخرید.
14– به یک سازمان مردم نهاد فعال در زمینه حقوق حیوانات ملحق شوید و در مورد این جنایات در شبکه های اجتماعی اطلاع رسانی و آگاه سازی کنید.
15- دلفیناریوم ها، سیرک ها و باغ وحش ها را تحریم کنید و به هیچ وجه برای تفریح و سرگرمی یا هر قصد دیگری به این مکان ها نروید.
برخی تصور می کنند که استفاده از حیوانات برای اهداف انسانی مانند غذا، لباس، سرگرمی، تفریح، تحقیق یا آزمایش ذاتاً هیچ مشکلی ندارد اما باید به گونه ای انجام شود که درد و رنج غیر ضروری را به حداقل برساند. اما منظور از غیرضروری بسیار متفاوت است و می تواند تقریباً همه استفاده های فعلی از حیوانات را شامل شود.
طرفداران سودگرایی از هزینه ها و منافع بحث می کنند و در نتیجه گیری های خود در مورد آزار حیوانات نظرات مختلفی دارند. برخی از سودجویان در مورد رویکرد ضعیف تر و نزدیک تر به موقعیت رفاه حیوانات بحث می کنند، در حالی که برخی دیگر در مورد موقعیتی مشابه با حقوق حیوانات بحث می کنند.
نظریه پردازان حقوق حیوانات این مواضع را مورد انتقاد قرار می دهند و معتقدند که کلمات غیرضروری و انسانی تحت تعابیر بسیار متفاوت قرار دارند و حیوانات از حقوق اساسی برخوردار هستند. آنها می گویند که بیشترین نوع استفاده از حیوانات به خودی خود غیرضروری و عامل رنج است بنابراین تنها راه برای اطمینان از حمایت از حقوق حیوانات این است که حیوانات را عنوان دارایی ننگریم و اطمینان حاصل کنیم که آنها هرگز به عنوان یک ماده یا یک موجود غیر زنده استفاده نمی شوند.
امروزه بیش از هر زمان دیگری نیازی به استفاده از محصولات حیوانی نداریم اما متاسفانه بیش از هر زمان دیگری، حیوانات مورد سوءاستفاده و بهره کشی قرار می گیرند. در دامداری های صنعتی حیوانات به چشم یک ابزار نگریسته شده و هیچ توجهی به احساس و عواطف آنها نمی شود و تمامی حقوقی که می توان برای یک موجود زنده متصور شد پشت درهای بسته پایمال می شود. در سیرک ها، دلفیناریوم ها، باغ وحش ها، آزمایشگاه حیوانات و… همینطور!
بهتر است بدانید که این موارد مصداق اندکی از ظلم و ستمی می باشد که انسان در حق حیوانات روا می دارد. حیوانات زیادی برای سرگرمی، آزمایش، مد و… جان خود را از دست می دهند، پس لازم است کمی به خود بیاییم و سعی کنیم سبک زندگی خودمان را تغییر دهیم و بدانیم که با این تغییر گامی به سمت سلامتی خود و حفظ محیط زیست برمی داریم. توصیه پایانی ما به شما این است که به مجمع فعالان زیست محیطی کشور (انجمن حمایت از حیوانات و محیط زیست) بپیوندید و ما را در این امور یاری بفرمایید.
چند مورد را مشاهده کنید
ما در قسمت گزارش های «مای ملو» مجموعه ای از آزار حیوانات را طبیعت را نگهداری می کنیم. این گزارش ها در بسیاری موارد حاوی تصاویر و ویدیوهای دلخراشی از آزار و آسیب به حیوانات است. برای مشاهده این بخش اینجا کلیک کنید.
منبع این مطلب: سایت فعالان زیست محیطی [لینک]
چتا